Astrid Ramspeck is een van de 40 consulenten werkzaam bij Passend Onderwijs Almere.
Ze is betrokken bij 8 Almeerse (speciaal) basisscholen die ze regelmatig bezoekt. Het vinden van oplossingen voor hulpvragen van scholen, ouders en leerlingen vraagt maatwerk. Vijf vragen over haar werkwijze en haar persoonlijke aanpak.
Kun je een voorbeeld geven van hulpvragen waarbij scholen je benaderen?
“Dat is heel verschillend. Vaak zijn er specifieke hulpvragen over de leerling, bijvoorbeeld als school en ouders zorgelijk gedrag beter willen begrijpen en er zelf geen grip op krijgen. Of wanneer een leerling veel moeite heeft met concentreren en alle hulp die tot nu toe op school geboden is, onvoldoende effect heeft. Maar de school kan ook willen sparren over een bepaalde klas waar veel onrust is en de leerkracht niet goed weet hierbij aan te sluiten. Dan denk ik inhoudelijk mee of adviseer ik welke organisatie zij voor begeleiding van de leerkracht of groepsdynamiek kunnen inschakelen.
Hoe blijf je op de hoogte van wat er speelt op alle 8 scholen?
“Op alle 8 scholen ben ik vaste dagdelen aanwezig op school en ga ik in gesprek met de intern begeleider (IB’er). Afhankelijk van de grootte van de school is dit ongeveer elke drie weken of elke vijf weken. Tijdens deze vaste consultatie kan de IB’er de hulpvragen inbrengen. Dit zijn hulpvragen over de extra ondersteuning waarbij de school, samen met ouders en de leerling, al acties hebben ingezet, maar nog geen (volledige) oplossing is gevonden. Ouders sluiten regelmatig aan bij deze afspraken als we de ondersteuningsbehoefte van een leerling bespreken.
Hoe geef je goed advies dat goed aansluit bij de ondersteuningsbehoefte van de leerling?
“Als consulent ben ik onafhankelijk en speel ik een verbindende rol tussen school, ouders en leerling. Hierbij ben ik kritisch en oplossingsgericht. Eerst stel ik veel vragen om de situatie en de leerling beter te begrijpen. Mijn vragen zijn breder dan alleen de schoolsituatie, want soms spelen er onderliggende omgevingsfactoren die van invloed zijn op de situatie. Vragen die ik dan stel zijn bijvoorbeeld: Zijn er uitdagingen in de opvoeding/gezinssituatie die ook van invloed kunnen zijn op de leerling? Hebben ouders zelf specifieke hulpvragen, die anders zijn dan de hulpvragen van school? Welke karaktereigenschappen heeft de leerling? Hoe is de leer- en sociaal-emotionele ontwikkeling verlopen? Welke hobby’s/sporten heeft de leerling en hoe gaat het daar? Wat wil de leerling zelf in deze hulpvraag? Daarnaast ook vragen over de school zelf, bijvoorbeeld: Hoe is de leerkracht-leerling relatie en hoe was dit in de vorige jaren? Wordt er kwalitatief goed onderwijs gegeven? Met al deze informatie vormen we een beeld van de situatie, de mogelijke oorzaken van de zorgen, waarna we een gezamenlijk plan van aanpak maken. We hopen hiermee de hulpvragen op te lossen. Dit is een proces waarin we soms met school en ouders, indien nodig, samenkomen om de aanpak te bespreken of aan te passen.
Hoe ga je om met lastige situaties, bijvoorbeeld als ouders het niet eens zijn met de zienswijze van school?
“Er kan soms wrijving zijn, zeker wanneer ouders zich zorgen maken over hun kind, of onvoldoende zijn geïnformeerd over hoe het met hun kind op school gaat en er nu “opeens” zorgen over gedrag zijn. Maar ik zie soms ook dat ouders een eigen angst kunnen hebben, bijvoorbeeld vroeger zelf niet de juiste hulp bij het leren gehad en zij daar hun kind voor willen behoeden. Het kan dan helpen om een stap terug te doen: want uiteindelijk heeft iedereen de beste intentie en willen school en ouders het beste voor de leerling. Door goed te luisteren wil ik eerst ouders zo veel mogelijk begrijpen. Wat zien zij dat hun kind nodig heeft? Welke wensen en verwachtingen hebben zij? Valt dat samen met hoe school dat ziet of zitten hierin verschillen? Vervolgens gaan we met elkaar in gesprek om te bekijken hoe we deze verschillen kunnen overbruggen. Pas als er een goede samenwerking is, kan er over de inhoud worden nagedacht.
Wat is de meerwaarde van een vaste consulent voor school denk je? Een IB’er heeft toch ook kennis van zaken?
“Onze kennis en vaardigheden liggen in elkaars verlengde. Door samen te werken bundelen we onze krachten. Over het algemeen focust de IB’er zich op vraagstukken in de basisondersteuning, bijvoorbeeld enkelvoudige gedragszorgen. De consulenten ondersteunen de IB’er bij vraagstukken die gaan over extra ondersteuning, bijvoorbeeld complexe gedragszorgen. Daarbij is het een meerwaarde dat we als consulenten passend onderwijs verschillende opleidingen hebben, en dus brede expertise inbrengen. Dit is voor scholen heel waardevol.”